நயன்தாரா- 18

இரவு சமைத்து வைக்குமாறு கூறிவிட்டு 4 பேரும் வெளியே காரை எடுத்துக்கொண்டு சென்று விட்டனர்... வீட்டையும், காம்போண்ட் கேட்டையும் பூட்டிக்கொண்டு சாவியை மேனேஜர் எடுத்துக்கொண்டார்...

நான் வீட்டில் தனியாக இருந்தேன்.. வீட்டுக்கு போன் செய்யலாம் என்று முடிவு செய்தேன். சரியாக அப்போது தான் என் அக்கா தாரா வே phone செய்தாள்.. நான் call ஐ attend செய்தேன்.

தாரா: தருண், எனக்கு பையன் பிறந்திருக்கான் டா...

அக்கா, ரொம்பவே  சந்தோஷத்தில் பேசியது எனக்கு தெரிந்தது. இந்த சமயத்தில் என் பிரச்சனையை சொல்லி அவளை கஷ்டப்படுத்த வேண்டாம் என்று நான் எதுவும் சொல்லவில்லை.

நான்: ரொம்ப நல்ல விஷயம் க்கா.. நான் கூடிய சீக்கிரம் பாப்பா வ வந்து பாக்குறேன்...

தாரா: இல்லை டா, எல்லாரும் பெண்குழந்தை தான் எதிர்பாத்தோம். ஆன பையன் பிறந்துட்டான். அதான் எல்லாரும் அப்செட் ah இருக்காங்க., சரி அதை விடு, நீ எப்போ வீட்டுக்கு வர, இன்னுமா உன் work முடில...


தருண்: இல்லை க்கா முடிஞ்சிடிச்சி,  நான் சீக்கிறமாவே வந்திடுறேன்...

நான் பேசிவிட்டு போனை வைத்துவிட்டேன்... நான் எப்படியாவது தப்பித்து என் வீட்டுக்கு செல்லவேண்டும் அதுதான் எனக்கு பாதுகாப்பு என்று முடிவு செய்தேன்., இந்த 4 பேருடனும் சண்டை போட என்னால் முடியாது. அதனால் தந்திரத்தால் தான் அவர்களை ஜெயிக்க வேண்டும் என்று முடிவுசெய்தேன்...

அனைவரும் இரவு வீட்டுக்கு வந்தார்கள். நான் நல்லபடியாக dinner செய்து வைத்தேன்... எல்லோரும் என்னை கிண்டல் அடித்துக்கொண்டே சாப்பிட்டு முடித்தார்கள். நான் பொறுமையாக அனைவருக்கும் பரிமாறினேன்.

மேனேஜர்: sweety, உன்னை மாதிரியே dinner ம், செம taste ah இருந்திச்சி டி...

நான் thanks என்று சொல்லிவிட்டு,  எனக்கு தூக்கம் வருதாக சொல்லி என் அறைக்கு சென்றேன்... என் அரை கதவை சாத்திக்கொண்டு , எப்போதும்போல என்னுடைய night dress ஐ அணிந்துக்கொண்டேன்., மனதில் முழு பயத்துடன் என் அறையில் படுத்துக்கொண்டேன்...

மனோஜ்: முரளி sir, today friday வா போச்சி, நாம plan பண்ணமாதிரி sweety ah அனுபவிக்கிறதுக்கு இன்னும் எல்லாரும் 3 days காத்திருக்கணும். பேசாம இன்னைல இருந்தே start பண்ணிடலாமா..

முரளி: NO மனோஜ், இப்ப போனா அவள நாம rape தான் பண்ணனும். but, அதுவே அவளுக்கு எடுத்து சொல்லி புரியவச்சா அந்த பிரச்சனையே இருக்காது. இந்த 2 days லையே அவளுக்கு தெரிஞ்சிடும் இவங்களை நம்பளால ஒன்னும் பண்ண முடியாதுன்னு.. அப்புறம் அவள் நாம சொல்றத கேட்டுதான் ஆகணும். அவளுக்கு வேற option ஏ இல்லை.

மேனேஜர்: கரெக்ட் sir. அதுவரைக்கும் அவளுக்கு time குடுப்போம்..

அனைவரும் பேசிவிட்டு உறங்க சென்றனர். நான் இரவு பல யோசனையில் இருந்ததால் சரியாக தூங்காமல் காலை ரொம்ப நேரம் தூங்கிவிட்டேன்.. அடுத்தநாள் காலை மனோஜ் என் அறை கதவை தட்டி என்னை எழுப்பினான்...

மனோஜ்: ஹே, sweety எழுந்தியா இல்லையா, என்னடி பன்ற இன்னும்..

நான் முழிப்பு வந்து அதிர்ந்தேன்.. மனோஜ் அதட்டல் குரல் கேட்டது...

நான்: இதோ வந்துட்டேன்..

மனோஜ்: என்னது இதோ வந்துட்டியா, first நீ கதவை open பண்ணு டி...

நான் என்னுடைய night dressலேயே நின்றிருந்தேன்.. அவன் என்னை அவசரப்படுத்தினான்.. நான் வேறு உடையை அணியலாம் என்று பார்த்தல் அவன் கத்திக்கொண்டே இருந்தான்.. நான் தாழ்ப்பாளை திறந்து லேசாக கதவை open செய்தேன்..

நான்: sorry, கொஞ்சம் late ஆகிடிச்சி நீங்க போங்க நான் வந்து டிபன் ரெடி பண்றேன்...

மனோஜ்: அதலாம் இருக்கட்டும் நீ first கதவை திற...


மனோஜ் என்னை இந்த night dress ல் பார்த்து வியந்துவிட்டான்.. அப்படியே என் கையை பிடித்து இழுத்து ஹாலில் தள்ளிவிட்டான்... மற்ற மூவரும் என்னை வாயை திறந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர்..

நான் கூச்சத்தில் நெளிந்தேன்.. please நான் போய் ரெடி ஆகணும் என்றேன்...

மேனேஜர்: அதலாம் ஒன்னும் வேணாம்.. நீ இப்படியே இருந்தா போதும்

முரளி: super sweety, இனிமே உன் night and day full ah இந்த மாதிரி dress தான் போடணும்... சரியா...

நான், சரி என்று  தலையசைத்து விட்டு கிட்சனுக்கு சென்றேன்... நேரம் ஆனதால் முதலில் அவர்களுக்கு  டிபன் செய்து கொடுத்தேன்.. அவர்களும் சாப்பிட்டுவிட்டு, என் உடல் அங்கங்களை தொட்டு விளையாடிவிட்டு வெளியே சென்றனர்..

அவர்கள் சென்றதும், நான் தப்பிப்பதற்கான வழியை தேடினேன். பின்பக்கம் இருக்கும் ஒரு காம்பௌண்ட் ஐ கண்டறிந்தேன்.. இது தான் நான் தப்பிப்பதற்கு ஒரே வழியாக இருந்தது...

பகலில் அவர்கள் எப்போது வேண்டுமானாலும் வீட்டுக்கு வருவார்கள் என்பதால், நான் இன்று இரவு தப்பிக்க முடிவு செய்தேன்... அதற்கு தேவையான ஏணி, நாற்காலிகளை எடுத்துவந்து வைத்தேன்..


என் அறைக்கு சென்று என் துணிமணிகளை எல்லாம் pack செய்தேன்.. நான் குளித்துவிட்டு ஒரு yellow colour சுடிதாரை அணிந்துக்கொண்டேன்.. இன்று அவர்கள் உறங்கியதும் நான் தப்பிப்பதற்கு தயார்நிலையில் இருந்தேன்..

அவர்களும், மாலை வீட்டுக்கு வந்தார்கள். என்னை பார்த்தவுடன் அவர்களுக்கி பெரும் கோவம்..

மனோஜ்: என்னடி.இது, உன்னை என்ன dress போட சொன்னா, என்ன dress போட்டுட்டு இருக்க..

முரளி: இந்த மாதிரி.பண்ணா அப்புறம் punishment அதிகமா இருக்கும்., பரவாலயா...

நான்: இல்லை நான் நியாபகம் இல்லாம போட்டுட்டேன்...

மனோஜ்: dress இருந்தாதான போடுவ.. அதை first எடுத்துடுறேன்...

மனோஜ் என் அறைக்கு சென்று நான் pack செய்து வைத்திருந்த துணிமணிகளை எல்லாம் கலைதான்.. அதில் உள்ள saree, சுடிதார், போன்றவற்றை எடுத்துக்கொண்டு அவன் அறைக்கு சென்று வைத்து விட்டான்.. எனக்கு, சில tops, mini skirt, lingeria போன்றவற்றை மட்டும் வைத்திருந்தான்... இதை மட்டும் தான் நீ போட வேண்டும் என்று அதட்டினான்..

நானும் சரியென்றேன்.. மனோஜ் ஒரு துணியை கொடுத்து, இதை அணிந்துவா என்றான்.. நான் அமைதியாக எடுத்துக்கொண்டு என் அறைக்கு சென்றேன்... அந்த lingeria வை அணிந்துக்கொண்டு ஹாலுக்கு வந்தேன்...
ஒவ்வொருவரும் கொஞ்ச நேரம் என்னை அவர்கள் மடியில் உட்கார வைத்து கொஞ்சிக்கொண்டிருந்தார்கள்.. நான் சகித்துக்கொண்டேன்...

பின், இரவு அனைவரும் சாப்பிட்டுவிட்டு தூங்க சென்றனர்.. நான் என் அறையில் மனோஜ் எடுத்துக்கொண்டது போக மீதி என்னென்ன துணிகள் இருந்ததோ அவற்றை ஒரு bag ல் pack செய்தேன்.. நான் வெளியே போவதற்கு oru saree கூட இல்லை. நான் என்ன செய்வது என்று விழித்துக்கொண்திருந்தேன்.. அப்போதுதான் பிரியா எனக்கு போன வாரம் வாங்கி கொடுத்த ஜீன்ஸ், t shirt நியாபகம் வந்தது.. அதை போய் எடுத்து பார்த்தேன்.. அந்த jean தொடை பகுதியில் சில இடங்களில் கிழிக்கப்பட்டிருந்தது... இதுதான் இப்போதைய மாடல் என்று கடைக்காரன் சொன்னது நினைவுக்கு வந்தது.

நான் அந்த pant ஐ அணிந்து கொண்டேன்.. ஒரு white colour t shirt ஐ அணிந்தேன்.. அது என் தொப்புளுக்கு மேல் வரை மட்டுமே என் உடலை மறைத்தது.. ஆபத்துக்கு பாவமில்லை என்று அதையும்அணிந்துக்கொண்டேன்.. ஒரு high heels சப்பளை போட்டுக்கொண்டு என் அறையில் இருந்து வெளியே கிளம்பினேன்.. இரவு 11 மணி இருக்கும், நான் கதவை திறந்துகொண்டு வெளியே சென்றேன்.. பின்பக்கமாக சென்று அந்த ஏணியில் ஏறினேன்.. ஒரு கையில் துணி bag யும், ஒரு கையில் என் சப்பளையும் எடுத்துக்கொண்டு ஏறினேன்.. ஒரு வழியாக அந்த காம்போண்ட் ஐ எகிறி குதித்தேன்...


தொடரும்...